We zijn nog altijd aan het bekomen van een reeks operaties die, laten we zeggen, niet bepaald in de categorie ‘succesverhaal’ zijn beland. Een medisch parcours dat doet denken aan de gemiddelde Tour de France-etappe: veel bergen, weinig afdaling, en achteraf vooral pijn.

Maar kijk, in Belgenland – land van eeuwige motregen en politieke impasses – begint de zon nu en dan door het wolkendek te priemen. En belangrijker: de eerste motoren zijn weer hoorbaar. Het geluid doet denken aan een imker die zijn bijenkast nadert, maar dan zonder de angstaanjagende consequenties van een verkeerde beweging.

Hoewel de dokter nog steeds met opgeheven vinger waarschuwt voor overhaaste manoeuvres, begint het toch te kriebelen. De BMW GS 1300 staat wat zielig te wachten op een nieuw zadel – het soort bestelling waarvan de leverancier zegt “het komt eraan” terwijl we beiden weten dat dit een tijdrekking is die Einstein zou fascineren.

Hoog tijd dus om wat aandacht te schenken aan mijn andere tweewielige liefde: de BMW R Nine T in ‘Gorilla Edition’. Een machine die zo imposant is dat zelfs David Attenborough er een documentaire over zou willen maken. De plannen voor subtiele aanpassingen staan klaar, maar eerst moet de 1300GS van de intensive care af. Prioriteiten, nietwaar?

Morgen waag ik me aan een voorzichtig ritje met de Gorilla Bikers, een bende die ondanks hun intimiderende naam vooral bestaat uit vijftigers die discussiëren over rugpijn en het perfecte motorolie-mengsel. Hieronder alvast wat kiekjes van het beest. Niet slecht voor een revalidatieproject, toch?